Sinds kort heeft uitgeverij Blauwdruk twee nieuwe bureauredacteuren, die zich hier graag voorstellen. Ze zijn gelijk de boekenkasten ingedoken, en met twee boekentips weer tevoorschijn gekomen.
Boekentip van Ettie: Gids voor Land Art in Nederland
Landschapskunst bestaat in verschillende vormen en maten, maar wat maakt iets nu precies Land Art? Land Art valt, in mijn woorden, uit te leggen als kunst die bestaat uit landschap, of ermee samenwerkt. Een voorbeeld uit dit boek is De Groene Kathedraal, een kathedraal gevormd uit Italiaanse populieren. Als je er doorheen loopt valt je de vorm waarschijnlijk niet eens op, slechts op een foto van het bovenaanzicht is de vorm van de kathedraal goed te zien. Dat maakt Land Art voor mij zo bijzonder: het is een spel tussen het steeds veranderende, levende landschap en de kunstenaar. Een kunstvorm die je op andere manieren naar landschap doet kijken.
Gids voor Land Art in Nederland is een boek waardoor ik meteen zin kreeg om naar buiten te gaan en de verschillende kunstwerken met eigen ogen te bekijken, maar ook een boek waardoor ik zelf kunst in het landschap ging ontdekken. Een tak die op een kunstzinnige manier ligt bijvoorbeeld, of stenen op het strand die een figuur vormen. Na het lezen van dit boek bleek het landschap zelf al de kunst van het ontdekken waard.
Boekentip van Djuna
Waar zijn de vrouwen in de landschapsachitectuur? Dat is een vraag die ik mezelf de afgelopen tijd regelmatig heb gesteld, sinds we werken aan een nieuwe uitgave van ‘scape magazine, waarin een dossier geheel gewijd is aan landschapsarchitectuur en stedenbouw voor en door vrouwen. In mijn eerste weken bij de uitgeverij kon ik nog niet veel publicaties vinden. Een interessant boek dat z’n licht schijnt op de werkverhoudingen in het veld zoals die lange tijd vanzelfsprekend waren, is het op oral history gebaseerde Het Waterloopbos – verhalen over het waterloopkundig laboratorium. Het is een levendige, beeldende reconstructie van een bijzonder bos in de Noordoostpolder, waar van 1954 tot 1996 het Waterkundig Laboratorium gevestigd was. In het bos werden duizenden schaalmodellen ontwikkeld en getest.
Kortom, het bos was een belangrijke plek waar de Nederlanders hebben leren omgaan met water, en waar we onze deskundigheid en onze goede reputatie op het gebied van watermanagement grotendeels aan te danken hebben. Het is een mooie historische reconstructie, waarbij het lab opnieuw tot leven komt aan de hand van de getuigenissen van voormalig werknemers. En met vooral mannelijke ingenieurs en vrouwelijke koffiezetters, toont dit boek ook een interessante geschiedenis van de genderverhoudingen binnen het vakgebied. Bladerend door dit boek realiseerde ik mij hoeveel we al gewonnen hebben op dit vlak. Hoewel mannen in de landschapsarchitectuur en stedenbouw hoogstwaarschijnlijk nog altijd in de meerderheid zijn, bewijst het gemak waarmee we vrouwen konden vinden voor het dossier in de aankomende ‘scape tegelijkertijd hoezeer dit vakgebied in beweging en ontwikkeling is.
Ettie (links) en Djuna.
Ettie Edens (2000) werkt bij Uitgeverij Blauwdruk als bureauredacteur. Zij heeft Creative Writing gestudeerd aan ArtEZ, Hogeschool voor de kunsten in Arnhem. Naast haar werk als bureauredacteur is Ettie veel te vinden in de bibliotheek, in het bos als scoutsleiding, of schrijvend achter haar bureau.
Djuna Spreksel (1992) werkt bij Uitgeverij Blauwdruk als bureauredacteur en eindredacteur. Zij studeerde geschiedenis en filosofie, en werkt ook als freelance journalist en tekstschrijver. Djuna heeft een grote interesse voor de natuur, filosofie, en geschiedenis en erfgoed. Het liefste zou ze in een Noors berghutje wonen. Ook schrijft ze gedichten en in haar vrije tijd danst ze veel.